zondag 17 februari 2008

 

De Indiërs en de Britten




Om een uur of zeven 's avonds wordt me een theeblaadje gebracht. Bij het inschenken kijk ik in mijn kopje en denk, fijn koffie. En dan: snifsnif... oh, toch thee. Gelukkig wordt de hoognodigde melk altijd bijgeleverd.
Een aantal gewoontes heeft men van de Britten overgehouden, maar omdat de Britten alweer zestig jaar weg zijn, zijn die gewoontes ook weer helemaal met de locale verweven. Die thee is daar een klein voorbeeld van: zo liggen er geen brownies naast (helaas), maar pittige Indische zoutjes. In het begin vond ik het wat wonderlijk, maar inmiddels ben ik er dol op. Vooral omdat de mevrouw die de thee brengt ze speciaal gaat uitzoeken en haar best best doet om me steeds met iets nieuws te verrassen. Ik word hier veel te goed verzorgd.
Meestal drentelen er overigens vrolijk wat mieren in en uit de suikerpot. En als het er àl te veel zijn, neemt ze het blad weer even mee om de mieren thuis af te zetten. We willen tenslotte niet dat ze de weg terug niet meer kunnen vinden.
Met de tassen gaat het ondertussen voortvarend. De laatste week staat op het punt aan te breken en alle modellen die ik verzonnen heb zijn in eerste versie klaar. Bij het eerste model had ik nog een lijstje van zo'n tien verbeterpunten. Bij het laatste nog maar drie, kleintjes bovendien. Het verrast me hoe soepel het gaat. De tijd moet ik een beetje in de gaten houden, maar er wordt enthousiast meegewerkt. Het is hier hartstikke fijn werken.

Comments: Een reactie posten



<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?